Τύποι Συστημάτων Ενυδρειοπονίας-Aquaponics

Τύπος 1: μερικές χιλιάδες γαλόνια νερό σε μια τρύπα στο έδαφος, "δεξαμενή" σε αγρόκτημα, χωρίς αντλίες

Τύπος 2: μικρό ενυδρείο στο σπίτι με επιπλέοντα φυτά.                                                                    Τύπος 3: ενυδρείο, βάση καλλιέργειας και κάποιο βιολογικό/μηχανικό φίλτρο είτε ξεχωριστό είτε σε συνδυασμό   περισσότερον.                                                                                                                       Το πιο απλό από τα συστήματα είναι η δεξαμενή σε αγρόκτημα, επίσης γνωστή ως πράσινη γεωργική λίμνη. Τα φύκια είναι το κυρίαρχο φυτό σε αυτόν τον τύπο του συστήματος. Μερικά ψάρια θα τρώνε τα άλγη καθώς και μικρότερα ψάρια όπως και έντομα και ζωύφια που μπαίνουν στη δεξαμενή. Η βροχή βοηθά αερισμό του νερού. Ο άνεμος και η άγρια δραστηριότητα των ζώων προλαμβάνουν το στάσιμο νερό. Αυτά είναι συνήθως ελαφρά εξοπλισμένα για την επίτευξη ισορροπίας του συστήματος. Συνήθως δεν συγκομίζονται φυτά από αυτόν τον τύπο συστήματος             

                                                   

Ο δεύτερος τύπος συστήματος είναι ένα ενυδρείο ψαριών στο σπίτι με επιπλέοντα φυτά που δημιουργούν οξυγόνο, όπως το μαρούλι του νερού ή άλλα φυτά, πάνω σε κάτι πλωτό (φελιζόλ) με τις ρίζες τους μέσα  στο νερό.

                                                                                                                                               
Ο τρίτος τύπος είναι ένα σύστημα με μια αντλία νερού που αντλεί νερό από τη δεξαμενή ψαριών ψηλά σε ένα βιολογικό/μηχανικό φίλτρο ή και σε Κάρτερ / δεξαμενή υπερχείλισης και στη βάση καλλιέργειας, όπου το νερό φιλτράρεται από τα ευεργετικά βακτήρια και φυτά και η βαρύτητα φέρνει το νερό πίσω στη δεξαμενή ψαριών. Αν χρησιμοποιείται δεξαμενή Κάρτερ, τότε εκείνη μπορεί να ρυθμιστεί ώστε να έχει κυμαινόμενα επίπεδα νερού και να δίνει σταθερή στάθμη στην δεξαμενή με τα ψάρια (CHIFT). Η σειρά και η τοποθέτηση των αποδόσεων της άντλησης και της βαρύτητας μπορεί να αλλάξουν για να ταιριάζουν σε ένα συγκεκριμένο σύστημα. Αυτή η δραστηριότητα μπορεί να είναι συνεχής ή διακεκομμένη. Αυτός ο οδηγός περιγράφει κυρίως την εγκατάσταση του τρίτου τύπου του συστήματος με τη χρήση γλυκού νερού. Συστήματα ενυδρειοπονίας με αλμυρό νερό υπάρχουν και χρησιμοποιούν φύκια ως φυτά.Σε αυτό το τρίτο είδος του συστήματος, το νερό τρέχει μέσα από αυτό χρησιμοποιώντας μία από τις πολλές μεθόδους. Συμβουλευτείτε και άλλους για το ποια μέθοδος είναι καλύτερη για σας και για το σχεδιασμό του συστήματός σας.πάντα να τοποθετείτε υπερχειλίσεις έκτακτης ανάγκης που θα αδειάζουν το περίσσιο νερό πίσω στη δεξαμενή ψαριών εάν η πρωτοβάθμια αποχέτευσή σας αποτύχει. Ελέγξτε τα διαδικτυακά φόρουμ για τις εξελίξεις των αποστραγγικτών έτσι ώστε να διανέμεται το νερό της αποχέτευσης του συστήματός σας σε περισσότερες βάσεις καλλιέργειας.

Διαλείπουσα ροή

Η διαλείπουσα ροή λειτουργείται γενικά με μια αντλία νερού με χρονοδιακόπτη η οποία αντλεί μια φορά ανά ώρα. Το νερό αντλείται μέσα στις βάσεις καλλιέργειας και εξέρχεται από τις μόνιμες τρύπες αποστράγγισης και πίσω στη δεξαμενή με τα ψάρια.                                                                                                                                                                    

Συνεχής   ροή                                               

Η συνεχής ροή ή τεχνική θρεπτικών ταινιών είναι η μέθοδος όπου η αντλία νερού αντλεί και διανέμει συνεχώς και στο σύνολο του συστήματος. Αυτός είναι ο απλούστερος τρόπος για να κατασκευαστεί, αλλά παράγει φυτά ευαίσθητα στη ρίζα η οποία σαπίζει λόγω έλλειψης επαρκούς οξυγόνου. Η φυτική παραγωγή συνήθως περιορίζεται σε μαρούλια και άλλα φυτά που μπορούν να αντέξουν την συνεχή ροή νερού. Πλωτά συστήματα αποτελούνται γενικά από φελιζόλ που επιπλέει ακριβώς πάνω από τη δεξαμενή ψαριών. Οι ρίζες των φυτών αναπτύσσονται σε τρύπες μέσα στο νερό. Μερικές φορές οι ρίζες των φυτών αναπτύσσονται και αιωρούνται στο εσωτερικό "Καθαρών δοχείων" που βουτάμε μέσα στο νερό, είτε στην ίδια δεξαμενή ψαριών ή κάποιο κανάλι περιορισμένης ροής του νερού. Παραγωγές μεγάλης κλίμακας χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο.     





                                                                                                                                                    

 Πλημμυρίδα και άμπωτη (πλήρωση και  αποστράγγιση)           Άμπωτη και πλημμυρίδα συμβαίνει όταν το νερό αντλείται περιοδικά από το σύστημα είτε μέσω ενός χρονοδιακόπτη για την αντλία νερού (και τις τρύπες αποστράγγισης των βάσεων καλλιέργειας), είτε όταν η αντλία νερού έχει συνεχή ροή και το νερό πλημμυρίζει και αποστραγγίζεται από τις βάσεις καλλιέργειας μέσω μιας συσκευής αυτοματοποιημένης διαρροής ή εισροής. Το οξυγόνο έχει τη δυνατότητα να φτάσει στις ρίζες των φυτών, όταν το νερό αποστραγγίζεται. Η αποστράγγιση των υδάτων στην δεξαμενή με τα ψάρια παρέχει, επίσης, επιπλέον οξυγόνο που αναμιγνύεται με την επιστροφή του νερού                                Οι χρόνοι πλήρωσης και αποστράγγισης διαφέρουν ανάλογα με τις ρυθμίσεις. Αφήστε λίγο χρόνο στεγνώματος για να μην σαπίσουν οι ρίζες, αλλά όχι πάρα πολύ έτσι ώστε οι ρίζες να στεγνώσουν τελείως. Δεν υπάρχει ιδανική διάρκεια για την πλήρωση και την αποστράγγιση. Η άμπωτης και πλημμυρίδα της ροής είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείται πιο συχνά. Οι διάφορες μέθοδοι έχουν αναπτυχθεί επίσης. Να ξέρετε ότι τα αυτόματα σιφώνια (autosiphons) είναι πολύ σχολαστικά με το ποσό και το ποσοστό της ροής των υδάτων που έρχονται καθώς και ως προς το είδος σιφονιών και τα μεγέθη των σωλήνων  τους.                      Για να σταματήσει την αποστράγγιση ένα σιφόνι, θα πρέπει να τραβήξει αρκετό αέρα για να σπάσει την ένταση του νερού. Η απόδοση νερού μπορεί να ρυθμιστεί με τη χρήση σφαιρικών βαλβίδων συνδεδεμένες σε σειρά με τις σωληνώσεις. Μερικές μέθοδοι αποστράγγισης λειτουργούν καλύτερα από τους άλλους για αργή απόδοση νερού, αυτές είναι οι βαρελο-πονικές μέθοδοι συστήματος και η αρθρωτή έξοδος. Εάν η πρόσληψη νερού ή οι αποχετεύσεις χρησιμοποιούνται στη δεξαμενή ψαριών, προστατέψετε τα ψάρια από το να μπαίνουν σε αυτές ή να κολυμπήσουν μέσα τους.

                                                                       Σύστημα   Βαρελο-πονικό                                                Το βαρελο-πονικό σύστημα εφευρέθηκε από τον W. Travis Hughey (ορισμένα συστήματα έχουν δεξαμενές πλήρωσης με χωρητικότητες πάνω από 700 γαλόνια) μία βαλβίδα έκλυσης (από καζανάκι τουαλέτας) είναι τοποθετημένη στο κάτω μέρος του της δεξαμενής πλήρωσης. Όταν το νερό φτάσει το προκαθορισμένο ύψος (Όγκο) στη δεξαμενή υπερχείλισης ένα μικρό σιφόνι αρχίζει να γεμίζει ένα αντίβαρο που συνδέεται με την βαλβίδα πτερυγίων. Όσο το αντίβαρο γεμίζει και παίρνει αρκετό βάρος ώστε να ξεπεράσει την πίεση και το βάρος του νερού, η βαλβίδα είναι ανοικτή και επιτρέπει στο περιεχόμενο της δεξαμενής να αδειάσει στις βάσεις καλλιέργειας. Όταν η στήλη του νερού είναι αρκετά χαμηλή ώστε να σταματήσει το μικρό σιφόνι, το αντίβαρο αρχίζει να αδειάζει από μια μικρή τρύπα στον πάτο του.Όταν το αντίβαρο ελαφρύνει αρκετά η βαλβίδα κλείνει και ο κύκλος επαναλαμβάνεται. Η στάθμη του νερού ελέγχεται από το ύψος του μικρού σιφονιού και η διάρκεια του κύκλου (του νερού) ελέγχεται από την προσαρμογή της εισροής από την δεξαμενή ψαριών. Αυτό το σύστημα επιτρέπει πολύ χαμηλά ποσοστά ροής για μεγάλες ποσότητες νερού συγκριτικά με την πλήρωση των βάσεων καλλιέργειας και τους κύκλους αποστράγγισης.